(Terjemahan ada berikut di bawah – 中文翻译，请看下面。)
Case of “lost credit card and MBF Cards (M’sia) Sdn Bhd”
Update, 29 April 2009: Bank Negara Credit Card Guidelines, available here.
During one of my service nights scheduled for my constituency on every Wednesday evening, a classic case of a “lost credit card” problem was brought to my attention.
The cardholder, who came to see me, has a credit card which is issued by MBF Cards (M’sia) Sdn Bhd. I was informed that when he received his statement for a particular month he discovered that there was record of transactions which he had not personally transacted for that month. Only then did he realize he had lost his credit card and he immediately reported to MBF of the lost card. MBF waived a few transactions totaling RM101.00 but insisted that the cardholder pays for the remaining transactions, which the cardholder is disputing. Now MBF has instructed its lawyer to take action to demand for payment totaling RM8,808.52 from this cardholder even though he had clearly stated that he did not authorize the transactions in question.
I was disgusted by the attitude of MBF. Apart from not replying to my letters dated 20-02-2009 and 05-03-2009, which were copied to Bank Negara, its high-handedness in instructing its lawyers to take action against a “small man in the street” was a blatant act of bully. It is especially so when MBF knew fully well that Bank Negara had been informed of this matter and should therefore investigate the matter thoroughly before taking harsh action against the cardholder. Because of this unacceptable manner MBF had acted, I was then compelled to do some research into the subject of liability with regard to “lost credit card.”
Many credit card holders are not aware that our Bank Negara has guidelines called “BANK NEGARA CREDIT CARD GUIDELINES” and the Guidelines came into force in June 2004. The Guidelines are issued pursuant to Section 25 and 70 of the Payment Systems Act 2003. Any person who fails to comply with the Guidelines may be guilty of an offence punishable under Section 57 of the Payment Systems Act 2003 and upon conviction a fine not exceeding RM500,000 and in case of a continuing offence, shall in addition, be liable to a fine not exceeding RM1,000 per day.
The two clauses of the said Bank Negara Guidelines clearly stated as follows:
15.2 The cardholder’s maximum liability for unauthorised transactions as a consequence of a lost or stolen credit card shall be confined to a limit specified by the issuer of credit cards, which shall not exceed RM250, provided the cardholder has not acted fraudulently or has not failed to inform the issuer of credit cards as soon as reasonably practicable after having found that his credit card is lost or stolen.
15.3 Where the amount imposed on the cardholder for unauthorised transactions due to lost or stolen credit cards is in excess of the maximum liability limit, the issuer of credit cards has to prove that the cardholder has acted fraudulently or failed to inform the issuer of credit cards as soon as reasonably practicable after having found that his credit card is lost or stolen.
From the said two Clauses it is crystal clear that a cardholder will be liable for a sum not exceeding RM250 for lost card unless the credit card issuer can prove that the cardholder has acted fraudulently or failed to inform them as soon as reasonably practical after having found that his/her credit card is lost or stolen.
In my said letter of 20-02-2009 I did specifically request MBF to prove that the cardholder did authorise the said transactions in question i.e. acted fraudulently. Despite having sent a reminder on 05-03-2009 to MBF and copied the same to Bank Negara, the company chose to ignore it. This obviously smacked of MBF’s arrogance. I had already lodged a formal complaint against MBF for its flagrant breach of Clause 15 of the said Bank Negara Guidelines in order to protect public interest i.e. the “small man in the street” must be protected from corporate giants like MBF.
With the existence of the Credit Card Guidelines, should Bank Negara Malaysia prosecute MBF Cards (M’sia) Sdn Bhd for flagrant breach of Clause 15 of the Credit Card Guidelines in order to set an example for other credit card issuers to strictly adhere to all conditions contained in the said Credit Card Guidelines?
– Terjemahan oleh Lee Wee Tak – Ucapan ribuan terima kasih dari Wee Choo Keong –
Soalan Mingguan Wakil Rakyat Anda ke-53
Kisah “Kad kredit yang hilang dan MBF Cards (M’sia) Sdn Bhd”
Semasa malam perkhidmatan saya saban malam Rabu, saya telah dirujuk kepada satu kejadian kad kredit hilang.
Pemegang kad tersebut yang datang berjumpa dengan saya memiliki satu kad kredit yang dikeluarkan oleh MBF Cards (M’sia) Sdn Bhd. Saya diberitahu bahawa tatkala beliau menerima penyata untuk bulan tertentu, beliau mendapati catatan urus niaga yang tidak diluluskan atau diketahuinya. Hanya pada waktu itulah beliau perasan bahawa kadnya sudah tercicir dan beliau dengan segera melaporkan kehilangan ini kepada MBF. MBF telah mengecualikan beberapa urus niaga berjumlah RM101.00 tetapi tegas minta pemilik kad ini membayar urus niaga lain yang beliau tidak bersetuju untuk bertanggungjawab. Kini MBF telah mengarahkan peguamnya mengambil tindakan menuntut bayaran sebanyak RM8,808.52 daripada pemilik kad ini meskipun beliau tidak meluluskan urusniaga ini.
Saya amat kecewa dengan sikap pihak MBF. Selain daripada tidak membalas surat saya bertarikh 20-02-2009 dan 05-03-2009, yang salinannya juga dikirimkan kepada pihak Bank Negara, sikap angkuhnya mengarahkan peguamnya mengambil tindakan terhadap “orang biasa” adalah angkara penindasan golongan lemah. Lebih-lebih lagi apabila MBF tahu bahawa Bank Negara telah dimaklumkan dan siasatan terperinci patut dibuat terlebih dahulu sebelum tindakan keras sedemikian diambil terhadap pemilik kad tersebut. Oleh kerana sikap yang tidak boleh diterima ini, saya terpaksa membuat penyelidikan dalam perihal tanggungan akibat keciciran kad kredit.
Ramai pemilik kad tidak tahu bahawa adanya garis panduan daripada Bank Negara bertajuk “BANK NEGARA CREDIT CARD GUIDELINES” (Garis Panduan Kad Kredit Bank Negara) dan garis panduan ini berkuatkuasa mulai Jun 2004. Garis panduan ini dikeluarkan berikut Seksyen 25 dan 70 Akta System Pembayaran. Sesiapa yang didapati gagal mematuhi garis panduan ini mungkin boleh didapati bersalah dan boleh dikenakan hukuman bawah Seksyen 57 Akta Sistem Pembayaran 2003 dan jika didapati bersalah, hukuman denda tidak melebihi RM500,000 dan dalam kejadian kesalahan berterusan, akan dihukum, secara bertambah, boleh dikenakan denda tidak melebihi RM1,000 sehari.
Dua peruntukan Garis Panduan Bank Negara dengan jelasnya menyatakan seperti berikut:
15.2 Tanggungan paling tinggi seorang pemilik kad akibat kad tercicir atau dicuri akibat urusniaga yang tidak diluluskan olehnya terhad kepada tentuan pihak yang mengeluarkan kad ini yang tidak boleh melebihi RM250, sekiranya dapat dibuktikan bahawa pemegang kad tidak melakukan penipuan atau gagal memaklumkan pihak yang mengeluarkan kad seawal yang mungkin selepas mendapati kehilangan atau kecurian kadnya.
15.3 Jika jumlah yang dikenakan ke atas pemilik kad untuk urusniaga yang tidak diluluskan akibat keciciran atau kecurian kad telah melebihi had yang dibenarkan, pengeluar kad mesti membuktikan bahawa pemilik kad telah melakukan penipuan atau gagal memaklumkan pengeluar kad seawal mungkin selepas mendapati kehilangan atau kecurian kadnya.
Daripada kedua peruntukan tersebut, amat jelaslah seorang pemilik kad boleh bertanggungkawab sampai jumlah tidak melebihi RM250 akibat kehilangan kad melainkan pengeluar kad boleh membuktikan bahawa pemilik kad telah melakukan perbuatan penipuan atau gagal memaklumkan pengeluar kad seawal mungkin selepas mendapati kehilangan atau kecurian kadnya.
Dalam surat saya tersebut bertarikh 20-02-2009 saya telah meminta MBF membuktikan pemilik kad telah meluluskan urusniaga terlibat iaitu telah melakukan penipuan. Walaupun saya telah menghantar surat peringatan bertarikh 05-03-2009 kepada MBF dan membuat salinan kepada Bank Negara, syarikat ini memilih untuk mengabaikannya. Ini jelas menunjukan keangkuhan MBF. Saya telah membuat aduan rasmi terhadap MBF atas perlanggarannya yang jelas ke atas peruntukan 15 Garis Panduan Bank Negara demi melindungi para “orang biasa” daripada syarikat besar seperti MBF.
Dengan adanya Garis Panduan Kad Kredit, Bank Negara Malaysia mengambil tindakan terhadap MBF Cards (M’sia) Sdn Bhd ke atas perlanggaran jelas peruntukan 15 tersebut untuk mendirikan satu teladan kepada pengeluar kad lain supaya mematuhi semua peruntukan dalam Garis Panduan Kad Kredit?
您的国会议员每周议题之＃53
“信用卡遗失与大马MBF信用卡有限公司”事件
当我一贯按照到选区服务中心进行定期服务时，（也就是每个星期三的傍晚），一宗“信用卡遗失”惯例案件引起我的关注。
持卡人到我的选区服务中心来见我以及诉说有关他本人持有一张由大马MBF有限公司发出的信用卡。我被告知当他收到有关公司发出的某月信用卡结单时发 现所有注明的交易事项并非由他本人所进行的，当下他才察觉到他已经遗失了有关信用卡，于此同时他立即向MBF报告有关信用卡遗失事件。MBF已经撤回几项 交易的数额，一共RM101.00，但是他们坚决要求持卡人缴付剩余的交易事项也就是持卡人怀有争议的款项。现在，MBF已指示他的代表律师向持卡人采取 行动追讨总额RM8,808.52的款项纵然持卡人已经明确声明没有批准过这些具争议性的交易项目。
MBF的态度让我极其反感。除了对于我在20-02-2009和05-03-2009所发出的信件（复本也已给予国行）未给于回复之外，它也专横地 指示其代表律师对手无寸铁的小市民采取行动，这简直就是明目张胆的仗势欺人行为，尤其MBF也清楚知道国行已被知会于这启事件上，因此他们应该在还没有对 持卡人采取任何严厉的行动前彻底地调查事件的来龙去脉。就因为不能苟同MBF所做出的一切举动，我必须对于“信用卡遗失”事件上须履行的法律义务之类的主 题进行一些探讨。
有很多信用卡持卡人没有意识和察觉到一本由国行所发行的“国行信用卡指南”在2004年6月已经生效。有关指南的发行是根据2003年付款系统法令 的第25项和第70项。根据2003年的付款系统法令第57项,任何人未能遵从有关指南条款可能会导致受惩处的罪行,定罪者可判处不超过 RM500,000.00的罚款，若继续违法，必须偿付一天不超过RM1000.00的罚款。
在国行指南里边清楚地说明这两项条款如下：
15.2 持卡人在信用卡遗失或者被偷窃的情况下直接导致未经当事人许可的交易出现，在法律上须对发出信用卡的公司履行的义务最高限制于款项RM250.00，条件 是持卡人没有进行任何欺骗行为或者能在尽早合理可行的情况下发现信用卡已经遗失或被偷的事件上告知有关分发信用卡的公司。
15.3分发有关信用卡的公司若向持卡人追讨未经当事人许可的交易金额是超过法律义务的最高款项，有关公司必须证实有关持卡人有做出欺骗或者未能在尽早合理可行的情况下告知有关公司其信用卡已经遗失或者被偷。
从这两项条款已经清晰明了地说明持卡人在信用卡遗失事件上须履行的法律义务总额是限于RM250.00除非信用卡公司能证明有关持卡人有做出欺骗或者未能在尽早合理可行的情况下告知有关公司其信用卡已经遗失或者被偷。
在20-02-2009的信件里，我已经明确地要求MBF出示有关持卡人有批准过的具争议性的交易项目和有做出的欺骗行为的证明。任凭我在 05-03-2009发出一封催涵于MBF和复本于国行,有关公司选折置之不理。这显而易见地MBF带有傲慢自大的含意。为了保护弱小的市民免受企业巨子 （MBF）的欺凌，我已经正式向国行提出投诉有关MBF明目张胆侵犯国行指南的第15项条款。
随着信用卡指南的存在，为了树立起一个好榜样于其他信用卡公司严格遵照在信用卡指南所列明的条款，国行应该检举大马MBF信用卡公司明目张胆侵犯国行指南的第15项条款吗？
