(Terjemahan ada berikut di bawah – 中文翻译，请看下面。) 

 19^th March, 2008, KL   

THE NEW ECONOMIC POLICY – “NEP”   

THE NEW DEVELOPMENT POLICY – “NDP”   

 I fully support the New Economic Policy (NEP), which was introduced by the BN Government in 1971 to promote growth with equity with the objective of fostering national unity among the various races. The main noble objectives of NEP were:   

1. To reduce and eventually eradicate poverty by raising income levels and increasing employment opportunities for all Malaysians, irrespective of race; and   

2. Accelerate the process of restructuring Malaysian society to correct economic imbalances so as to reduce and eventually eliminate the identification of race with economic function.   

The NEP was supposed to have expired in 1991 (after 20 years).  However, the above objectives have not been strictly adhered to by the BN government.   

The NEP recognized that the restructuring of society to correct imbalances was to be achieved by undertaking “within the context of a rapidly growing economy which offers increasing opportunities for all Malaysians. This was considered essential for ensuring that the distribution of income, employment and ownership would be implemented smoothly, without making any particular group feel a sense of loss or deprivation.   

Obviously, the NEP has failed miserably because less than 10% of the Bumiputras benefited from the NEP. To put it bluntly, only the UMNOputras or those connected directly or indirectly to the UMNOputras are the beneficiaries of the NEP.      

In 1991, after a good 20 years the BN government had failed to eradicate poverty as intended under the NEP, the BN Government had to come out with another policy called the New Development Policy (NDP), which was actually an extension of the NEP. The NDP was supposed to build upon the so-called achievements during the NEP (i.e. 1971 – 1991) “to accelerate the process of eradicating poverty and restructuring society so as to correct social and economic imbalances”.     

According to the spirit of NDP, “National unity remains the ultimate goal of socio-economic development because of a united society is fundamental to the promotion of social and political stability and sustained development.”    

The NDP further stressed that “Development policies and strategies under the NDP take cognizance of the diversities of Malaysians – ethnic, linguistic, cultural and religious as well as regional – so that harmonious, tolerant and dynamic society could progressively created.”     

It is also the policy of BN Government that the “NDP will continue with the efforts to correct economic imbalances to create a more just, united, peaceful and prosperous society. To this end, more effective effort will be made to reduce poverty, irrespective of race, as well as to restructure society so as to achieve an equitable distribution in the context of a healthy and sustained economic growth.”    

It is most unfortunately that eradication of poverty was never the priority of the BN, especially UMNO, the BN leaders have lost focus and poverty in the Malay community or the Chinese or Indian community for that matter was not eradicated as originally targeted.    

In fact, in year 2008, some 27 years after the inception of NEP and 17 years after NDP, the poor Malays, Chinese and Indians remain poorer. The rich and powerful UMNOputras got richer and more powerful.  In short, the NEP and NDP have been abused by the UMNOputras at the expense of the ordinary Malays. I would go further to state that the above noble spirits and objectives of the NEP and NDP have been rendered meaningless by the UMNOputras.    

We need not go further to illustrate the abused of the NEP and NDP. Just look at these three classic cases below:   

i. where a young Malay boy of about 30 years, who was known to be unemployed but with strong political connections with high ranking UMNOputra, was known to have owned RM200 million worth of shares in a company;   

ii. the “AP Kings” cases where several hundred thousand of APs were given to a few Malay individuals, who were closely connected to the UMNOputras; and   

iii. the late Zakaria Md Deros, who was just a gate keeper for Kerataapi Tanah Melayu, and after joining UMNO he became super rich and he was able to build a “palace” with 21 toilets in Klang without Majlis Perbandaran’s approval.   

The lists of the abused of the NEP and NDP by the UMNOputras are inexhaustive.   

When it suits the UMNOputras, they we will just wheel out the NEP/NDP and make their battle cry that our Malay brothers and sisters needed to be protected.  If one were to carefully examine the current economic cakes and one will come to the conclusion that more than 30% of many economic sectors are dominated by a less than 10% of Malays, who are either UMNOputras or directly or indirectly connected with UMNOputras. For example, 95% of the financial institutions have been owned and controlled by only a few percent of Malays, who are the UMOputras or connected to the UMNOputras.   

It is clear that the NEP/NDP have failed totally and the majority of the Malays have now realized that the NEP/NDP have been abused by the UMNOputras to benefit only a handful of politically connected individuals.     

Our Malay, Chinese and Indian brothers and sisters have spoken out loud and clear in the recent 2008 12^th General Election, which have resulted in the BN losing its 2/3 majority in Parliament and control of Penang, Selangor, Perak, Kedah and Wilayah Persekutuan.     

I call upon the BN government to review the NEP/NDP by setting as new condition whereby qualification for assistance under the NEP/NDP is by way of mean test and not based on race. Mean test is the best yard stick to determine whether or not a person is entitled to receive the assistance and benefits under the NEP/NDP and this will no doubt put an instant stop to the abuse of the NEP/NDP by the UMNOputras.  Thereafter, we will see the actual eradication of poverty in all communities and real restructuring of Malaysian society to correct the economic imbalances, without making any particular community feel a sense of deprivation.     

Wee Choo Keong   

DASAR EKONOMI BARU – DEB

DASAR PEMBANGUNAN BARU – DPB

1. Untuk mengurangkan dan membasmi kemiskinan dengan meningkatkan kadar pendapatan dan menambahkan peluang pekerjaan kepada semua rakyat Malaysia tanpa mengira kaum: dan  2. Mempercepatkan proses penyusunan semula masyarakat Malaysia untuk memperbetulkan ketidakseimbangan ekonomi lalu mengurangkan dan menghapuskan pengenalpastian kaum dalam bidang ekonomi.  

DEB yang sepatutnya berakhir pada tahun 1991 (selepas 20 tahun). Bagaimanapun,objektif di atas tidak dipatuhi secara berkesan oleh kerajaan BN.  

DEB diperkenalkan untuk penyusunan semula masyarakat dalam usaha memperbetulkan keseimbangan agar boleh tercapai dengan menekankan konteks pertumbuhan ekonomi yang pesat, menawarkan peluang yang lebih banyak kepada semua rakyat Malaysia. Ia mengambilkira dengan memastikan bahawa pembahagian pendapaan, pekerjaan dan hak pemilikkan dilaksanakan secara lancar tanpa mewujudkan kumpulan-kumpulan tertentu yang terasa kehilangan atau terpinggir.  

Ternyata, DEB telah gagal kerana kurang daripada 10% kaum Bumiputra yang mendapat faedah daripadanya. Tanpa selindung lagi, hanya UMNOputra atau sesiapa yang mempunyai kaitan langsung atau tidak langsung dengan UMNOputra yang memperolehi faedah DEB.  

Pada tahun 1991, selepas 20 tahun, kerajaan BN gagal membasmi kemiskinan seperti yang yang diharapkan di bawah DEB, kerajaan BN memperkenalkan pula dasar lain yang dikenali sebagai Dasar Pembangunan Baru (DPB) yang bertujuan untuk menyambung DEB. DPB sepatutnya digunakan untuk memperolehi pencapaian dalam tempoh DEB (1971-1991) iaitu ‘ mempercepatkan proses pembasmian kemiskinan dan penyusunan semula masyarakat dalam usaha memperseimbangi masyarakat dan ekonomi’.  

Di bawah semangat DPB,’Perpaduan nasional kekal sebagai matlamat utama dalam pembangunan social-ekonomi kerana perpaduan masyarakat adalah untuk meningkatkan kestabilan social dan politik serta mengekalkan pembangunan.’  

DPB seterusnya menekankan bahawa ‘Dasar pembangunan dan strategi di bawah DPB mengambil kira kepelbagaian antara rakyat Malaysia – etnik, bahasa, kebudayaan dan agama di samping kedudukan daerah – agar masyarakat yang berharmoni, toleransi dan dinamik makin dapat diwujudkan.  

Ia juga menjadi dasar kerajaan BN bahawa ‘ DPB akan diteruskan dalam usaha memperbetulkan keseimbangan ekonomi agar melahirkan masyarakat yang adil, bersatupadu, aman dan makmur. Hasilnya, usaha lebih berkesan akan dapat dilakukan untuk mengurangkan kemiskinan, tanpa mengira kaum, di samping menyusun semula masyarakat dan membolehkan pencapaian kesamarataan pembahagian dalam konteks pertumbuhan ekonomi yang sihat dan kekal.  

Adalah malang sekali bahawa usaha pembasmian kemsikinan tidak pernah menjadi keutamaan bagi BN, terutama sekali UMNO, pucuk pimpinan BN yang hilang focus dan kemiskinan dalam masyarakat Melayu, Cina atau India dalam soal ini tidak pernah dibasmikan seperti yang disasarkan pada asalnya.  

Malahan, pada tahun 2008, 27 tahun selepas perlaksanaan DEB dan 17 tahun selepas DPB, masyarakat kaum Melayu, Cina dan India yang miskin tetap hidup dalam keadaan miskin. UMNOputra yang kaya menjadi lebih kaya dan berkuasa. Dalam tempoh yang singkat, DEB dan DPB telah disalahgunakan oleh UMNOputra. Saya akan membuat kenyataan mengenai objektif dan semangat DEB dan DPB ini yang tidak mendatangkan pengertian bagi UMNOputra.  

Kita tidak perlu menjelaskan dengan lebih lanjut mengenai penyalahgunaan DEB dan DPB. Tetapi hanya perlu melihat pada tiga kes di bawah:  

1. Seorang anak Melayu yang berusia lebih kurang 30 tahun yang dikatakan mempunyai hubungan rapat dengan dunia politik dan mempunyai ranking tinggi dalam UMNOputra telah berjaya memiliki RM200 juta saham dalam sebuah syarikat;  

2. Kes ‘AP King’ yang telah memberikan ratusan ribu AP kepada beberapa individu Melayu yang mempunyai hubungan rapat dengan UMNOputra; dan  

3. Allahyarham Zakaria Md Deros, yang pernah menjadi ‘penjaga pagar’ Kereta Api Tanah Melayu, dan kemudian menyertai UMNO menjadi kaya raya dan mampu membina ‘istana’ yang mengandungi 21 buah tandas di Klang tanpa persetujuan Majlis Perbandaran.  

Senarai penyalahgunan DEB dan DPB oleh UMNOputra cukup menyeluruh.  

Apabila aduan dikemukakan kepada UMNOputra, mereka akan cuba berdolak dalih kononnya DEB/DPB akan terus mereka perjuangkan demi melindungi keperluan kaum Melayu. Melihat dengan teliti pembahagian ekonomi terkini akan mendapati bahawa lebih 30% dalam sector ekonomi adalah didominasi oleh kurang daripada 10% kaum Melayu yang sama mempunyai kaitan langsung atau tidak langsung dengan UMNOputra. Sebagai contoh, 95% daripda insititusi kewangan telah dimiliki dan dikuasai oleh hanya beberapa peratus kaum Melayu yang terdiri daripada UMNOputra atau mempunyai kaitan rapat dengan UMNOputra.  

Ini adalah jelas bahawa DEB/DPB telah gagal sepenuhnya dan majoriti daripada kaum Melayu kini telah sedari DEB/DPB telah disalahgunakan oleh UMNOputra yang hanya mendatangkan faedah kepada individu-individu yang mempunyai kaitan langsung dengan politik.  

Kaum Melayu, Cina dan India telah bersuara langtang dan jelas dalam pilihan raya umum ke 12 tahun 2008 kali ini yang menunjukkan BN kalah 2/3 majoriti dalam Parilimen dan gagal mengekalkan pemerintahaan di Pulau Pinang, Selangor, Perak, Kedah dan Wilayah Persekutuan.  

Saya menggesa kerajaan BN agar merombak semula DEB/DPB dengan menetapkan syarat baru mengenai kelayakan memberi bantuan di bawah DEB/DPB adalah berdasarkan keperluan dan bukan berasaskan kaum. Keperluan adalah ukuran yang paling baik untuk menentukan sama ada seseorang itu berhak menerima bantuan dan faedah di bawah dasar ini. Dan tidak dinafikan ia perlu dihentikan segera mengenai penyalahgunaan UMNOputra ke atas DEB/DPB ini. Hasilnya, kita akan dapat melihat pembasmian kemiskinan yang sebenar dalam semua peringkat masyarakat kita dan penyusunan semula Masyarakat Malaysia yang sebetul-betulnya dalam mengimbangi ekonomi tanpa menyebabkan kaum-kaum yang tertentu terasa terpinggir.  

Wee Choo Keong  

我完全支持國陣政府於1971年推行，以促進各族公平發展及國民團結的新經濟政策。這些崇高的目標概括：    

1通過提高全民收入、增加就業機會來降低、繼而消除貧窮；    

2. 加速重組社會過程以調整經濟失衡問題，進而淡化以種族作為區分經濟領域及功能的界線。    

 實施了 20年的新經濟政策本於1991年屆滿，不過，國陣並沒有嚴格遵循新經濟目標。    

  新經濟政策認同要重組社會以消除失衡，可以通過“迅速發展經濟以提供更多機會予全民”的策略。這是為了確保財富、就業機會以及擁有權可以公平分配，不造成任何種族有被剝削的失落感。   很明顯的，新經濟政策慘痛失敗，僅有少于十巴仙的土著從中受惠。說得更直接一些，唯有“巫統權貴”以及有裙帶關係者才是新經濟政策的受益者。

 至直1991年，經過20年的歲月，國陣在沒有履行消除貧窮的目標之際，而又推出了和新經濟政策如出一轍的“新發展政策”。 “新發展政策”原為建立於新經濟政策的成功基礎上──加速消除貧窮及重組社會以調整社會及經濟失衡問題。   

根據新發展政策的精神，“全民團結依然是社會經濟發展的終極目標，因為一個團結的社會是促進社會及政治穩定及永續發展的基石。   

新發展政策繼而強調“新發展政策包容大馬人民的差異──種族、語言、文化、宗教以及區域─以建造和諧、寬容及具活力的社會。 

國陣的政策亦認同新發展政策繼續努力于調整經濟失衡以建立一個公正、和平及繁榮的社會。政府會更有效地，不分種族以減低貧窮，重組社會，在穩健及持續的經濟發展中達致財富公平分配。   

非常遺憾的，消除貧窮並非是國陣首要的事，尤其是巫統及國陣領袖已分心，原本要為巫裔、印裔或華裔消除貧窮的目標也不復存在。   

其實在2008年, 即新經濟政策推行了 27 年及新發展政策實施了17年的當兒，原本貧窮的馬來人、華人及印度人更窮了；而聚財富權利於一身的巫統權貴更甚於過去。簡短來說，新經濟政策及新發展政策被巫統權貴濫用而殃及一般的馬來人。說得更嚴重一些，新經濟政策及新發展政策的崇高精神與目標已被巫統權貴搞得蕩然無存。   

新經濟政策及新發展政策遭濫之事毋須贅言，請看以三個典型例子：   

1.據知，一個30歲的無業馬來青年因和巫統權貴有政治關係而坐擁價值兩億令吉的公司股票。   

2.在“AP 王”的個案，數以萬計的AP只分發給數位和巫統權貴有關係的馬來人。   

3.本是大馬鐵道局看守人的已故查卡利惹加入巫統後飛黃騰達，在沒有獲得巴生議會批準下建造一座有21間廁所的“王宮”   

新經濟政策及新發展政策被濫用的例子數之不清。   

 當情況利於巫統權貴時，他們會祭出新經濟政策並吶喊說馬來同胞需要保護。如果細心觀察當前經濟蛋糕，你會發現超過30%的經濟領域控制在10%巫統權貴的手中。同樣的，這一小撮人也控制了95%的金融機構。

顯然的，新經濟政策及新發展政策徹底失敗，許多馬來人認清了這兩項政策被巫統權貴濫用，而受益者僅是和權貴有裙帶關係者。    

巫裔、華裔及印裔兄弟姐妹在剛過的大選中嗆聲，因而導致國陣在國會失三分二多數議席，也同時失去檳城、吉打、雪州、霹靂及聯邦直轄區的控制權。   

在此，我呼吁國陣重新檢討新經濟政策及新發展政策，讓受惠資格取決于“經濟能力測試”，而非以種族作考量。“經濟能力測試”是最好的準繩，它確定一個人是否應該在新經濟政策及新發展政策下獲得資助。這樣一來，這兩項政策不再被巫統貴權濫用。我們將看到所有族群的貧窮得以消除，而非讓某一族群感到被剝削。   

黃朱強